1- وَلَا رَطْبٍ وَ لَا یَابِسٍ اِلّا فِی کِتَابٍ مُبینٍ . ( انعام 59 ) .

3- وجود 160 آیه در مورد تغذیه در قرآن کریم .
4- وجود چهار کلمه‌ فلینظر در قرآن کریم .
5- اختصاص دو کلمه فلینظر به غذای انسان .
6- وجود چهار کلمه شفا در قرآن .
7- شِفا یعنی درمان، بهبودی و سلامتی.
8- شَفا یعنی بیماری و کسالت و از دست دادن سلامتی.
9- اختصاص شفا به یکی از مواد غذائی ( عسل ).
10- اختصاص شفا به قرآن در سه مورد دیکر .
11- بدون غذا زندگی و ادامه حیات مفهومی ندارد = مرگ .
12- غذای انسان داروی او و داروی او غذایش باید باشد .
13- نوع تغذیه در رفتار و اعمال انسان تاثیر بسزائی دارد .
14- از اهمیت غذا این که در زندگی اخروی به انسان آن را به عنوان پاداش می دهند.

توضیح چهارده مورد فوق

1- هیچ تر و خشکی نیست که در قرآن نباشد، این آیه جامع و کامل بودن این کتاب را میرساند و بیان کننده کلیه امورات زندگی و هر چیزی که در زندگی انسان به آن نیاز پیدا می کند. این آیه یکی از معجزات بزرگ الهی در قرآن کریم است. (دقت شود).

2- خداوند متعال کتابی را برای ما انسانها فرستاد که بیان کننده تمام مطالب در کلیه زمینه ها است، علاوه بر آن مایه هدایت و رحمت و بشارت برای کل مسلمین بوده و در صورت درک و فهم این کتاب و بکار گیری آن به سعادت و سلامت و موفقیت عظیمی خواهند رسید.

3- وجود (160) آیه در زمینه غذا، اهمیت غذا را می رساند که خداوند متعال چقدر به انسان ارزش قائل است و چقدر به سلامت و سعادت او علاقمند است.

4- چهار کلمه فلینظر در قرآن کریم نشان دهنده اهمیت موضوع است که معمولاَ ما مسلمین از این نکات با عظمت هشداری بی بهره ایم! چرا در مورد قرآن تفکر و تدبر نداریم.

توجه : فلینظر از نظر دستوری فعل امر بوده و انسان را ملزم به تحقیق و تدبر دراین زمینه می کند.
دو مورد از فلینظرها را خداوند به غذای انسان اختصاص داده است. (دقت شود).

الف : یک مورد به نوع غذای انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه عبس آیه 24).
ب : یک مورد به کیفیت غذای انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه کهف آیه 19).
ج : یک مورد به خلقت انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه ‌طارق آیه 5).
د : یک مورد به اعمال انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه حج آیه‌ 15).

از این چهار کلمه فرمول ریاضی زیر بدست می آید:

( خلقت انسان + اعمال انسان = غذای انسان )

نتیجه:
الف : اختصاص کلمه فلینظر دو بار به غذای انسان نشانگر اهمیت بالای غذا ست!
ب : در صورت حذف غذا، خلقت مفهوم خود را از دست خواهد داد!
ج : غذای انسان برابر با خلقت و اعمال اوست!

5- در قرآن کریم چهار بار کلمه شفا بیان شده است .
الف : سوره مبارکه آل عمران آیه ‌103
ب : سوره مبارکه‌ توبه آیه‌ 109
ج : سوره ‌مبارکه اسراء آیه 82
د : سوره مبارکه نحل آیه 69

نتیجه:
اختصاص شفا به مواد غذائی مانند عسل که حقیقتاً جای تامل و بررسی است.
اختصاص سه مورد دیگر به قرآن که در واقع  ِشفا به این چهار مورد است.
(غذا و کلام الهی است).
حقیقتاَ برای هیچ موجودی زندگی بدون غذا ممکن نیست. بدون غذا امکان ادامه حیات امر محالی است.

6- در حقیقت غذای انسان داروی اوست و داروی او غذای اوست!
در جهان خلقت می بینیم و پر واضح است که حیواناتی که در نقاط مختلف جهان زندگی می کنند نیاز به دارو ندارند و معمولاَ بیمار نمی شوند.

توجه: همه موجودات در جهان هستی طبق غریزه و فطرت خود غذا می خورند. به جز انسان که از غریزه و فطرت خود عدول می کند و هرج و مرج را اشاعه می دهد. (روم 30)

7- نوع تغذیه در رفتار و کردار آدمی اثر بسزائی دارد و می تواند او را سخی و یا شقی کند.
خداوند متعال در این زمینه بیان زیبائی دارد، که می فرماید:

یَا اَیّهَا الرّسُلِ کُلُوا مِنَ الطّیّبَاتِ وَاعْمَلوا صَالِحاً انی بِمَا تَعْمَلونَ عَلیمٌ. ( سوره مبارکه مومنون آیه‌ 51).

یا در جای دیگر خداوند متعال چنین می فرماید:

مَیْتَهً اَوْ دَمَاً مَسْفوحاً اَو لَحْمِ خِنزیر فَانّه رِجْسٌ. ( سوره‌ مبارکه انعام آیه‌ 145).

نتیجه: از دو آیه‌ فوق چنین می گیریم که غذای روزمره انسان چقدر در زندگی تاثیر بسزائی را دارد!
الف : می تواند او را سعادتمند کند و به سرچشمه‌ نور و حکمت سوق دهد. (پیامبر اسلام (ص) ).
ب : همچنین انسان شقی و پلیدی ببار آورد. (نوع تغذیه).

8- خداوند کریم به انسانها در سرای آخرت بر مبنای اعمالی که انجام داده اند پاداش و جزا می دهد، از جمله:
به نیکو کاران چنین پاداشی را در نظر گرفته است:

وَ فَاکِهَةٌ مِمّا یَتَخَیّرُونَ . وَ لَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهونَ . وَ حُورٌ عین . کَاَمْثَالِ الّلُولُوِ المَکْنُون . جَزَاٌ بِمَا کَانُوا یَعْمَلونَ . ( سوره مبارکه واقعه آیات 20 تا 24).

نتیجه : در این آیات می بینیم که خداوند عظیم الشان به انسانهای نیکو کار ابتدا غذا را پاداش می دهد، سپس نعمتهای دیگر را ارزانی می دارد. (دقت شود).
اما خداوند کریم به بد کاران چنین جزائی را می دهد .

لَآکِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زُقّوم. (سوره مبارکه واقعه آیه 52).

نتیجه : باز در این آیه می بینیم که خداوند به بدکاران به عنوان جزا غذا (زقوم) می دهد.
باز هم به اهمیت غذا پی می بریم که چه در بهشت و چه در جهنم و چه در این جهان غذا حرف اول را می زند و بدون غذا در هیچ جهانی زندگی امکان پذیر نیست!

ضمناً یاد آورمی  شویم که ممکن است افراد ناآگاه و مغرض چنین مطلبی را عنوان کنند که چرا صحبتی از ائمه معصومین (ع) به میان نیامده است و آن را مستمسک قرار دهند و از آن استفاده سوء نمایند!
در جواب اینگونه افراد باید عنوان کنیم که وقتی صحبت از قرآن می شود در حقیقت عترت در دل قرآن نهفته است، زیرا پیامبر گرامی در این مورد می فرماید:

(اِنّی تَارکٌ فیکُمُ الثَّقَلَینِ کِتَابَ اللهِ وَ عِتْرَتی وَ اَهْلَ بَیتی لَنْ یَفْتَرِقَا … )

در حقیقت کلمه ( لَنْ ) نفی ابد است. یعنی قرآن و عترت تا ابد از یکدیکر جدا شدنی نیستند. (دقت شود).

جالب توجه اینکه ائمه معصومین (ع) چقدر در مورد غذا و بهداشت آن توصیه کرده اند و ما انسانها را به رعایت آن تشویق نموده اند.

حضرت علی (ع) در این مورد کلام گهر باری دارد که می فرماید: ( وصیتی است برای فرزندان خویش) در حقیقت توصیه ایست برای ما انسانها، با رعایت این نسخه از طبیب بی نیاز خواهید شد.

(نسخه حضرت علی (ع) برای پیشگیری از بیماریها)
¤ تا زمانی که گرسنه نشده اید سر سفره ننشینید.
¤ کمی قبل از سیر شدن دست از غذا بردارید.
¤ هنگام خواب اجابت مزاج کنید.
با رعایت سه مورد بالا در عمل می بینیم که پیشگیری از بیماریها به راحتی انجام می گیرد.

توجه: در عمل می بینیم که ائمه معصومین (ع) برای پیشگیری و درمان غذا را توصیه می کنند و دقیقاً با قرآن کریم سنخیت کامل دارد!