به نام خدا

عکسهای فوق العاده زیبا

به نام خدا  

فرارسیدن اربعین حسینی

بر همه مسلمانان و حقجویان جهان

تسلیت باد

mamaghami@yahoo.com

 mamaghami@gmail.com

به نام خدا 

22 بهمن 87 (فسا) 

سلام بر شهدا، سلام بر کسانی که با جان خود با خدا معامله کردند.و چه معامله ارزشمندی.سلام و صلوات خداوند بر آنان باد.دوستان عزیز ایمان و اعتقاد قلبی دارم که شهدا به جهت اعتماد به الطاف الهی و اطمینان از نیت و عمل خود آگاهانه شهادت را برگزیدن چرا  که خداوند شهادت را نیز با همه برکات و ثمراتش بر کسی تحمیل نمی کند...حتماَ عزیزان رزمنده مطالب حقیر رو تجربه کرده اند.ولی واسه اون دوستانی که دفاع مقدس را تجربه نکردن عرض کنم،داشتیم لحظاتی را که مرگ و زندگی در راستای هم قرار می گرفتند و حتی امید به زنده ماندن کمتر از شهادت بود. در این لحظات خداوند شما را مقید به انتخاب می کرد، رفتن یا ماندن و شهدای ما آگاهانه انتخاب کردند.از همه چیز خود گذشتند، پدرو مادر، زن و فرزند ، مال و اموال...هیچکدام نتوانستن مانع شوند،خوشا به حالشان و بدا به حال ما بازمانده گان از این قافله...

بوسه گاه امام حسین (ع(

چشم­هایش از شادی می­درخشید.

دستم را میان دستانش گرفت و گفت: دیشب خواب امام حسین (علیه السلام) را دیدم که سوار بر مرکب به طرف مهران می­آمد. وقتی به مقرّمان رسیدند پیاده شد و بازوی بچه­های گردان را بوسید. یک دفعه بین بچه­ها غوغایی شد. در آن لحظه آقا به طرفم آمد و مرا در آغوش گرفت و این بازویم را بوسید. سپس دست مبارکش را به طرف من آورد و مهری را در دستم قرار داد و فرمود: «محسن جان، به پاداش شرکت در آزادی مهران این تربت را به تو می­دهم». خواب محسن عاشوری پس از گذشت ساعتی از عملیات تعبیر شد. بالای سرش رفتم، دیگر آرام گرفته بود. با صورتم دستش را لمس کردم. لباس او غرق خون بود. با نگاهم زخم­هایش را جستجو کردم. به بازویش که رسیدم مبهوت ماندم. ترکش به بازویش خورده بود و از آنجا به قلبش. همان بازویی که امام حسین (علیه السلام) با بوسه­ای متبرّک کرده بود.

شهدا در قهقه مستانه عند ربهم یرزقونند...

اینک خیمه ها در تلألوی غمگینانه، سرود جاوید آتش را به ترنم خواهند نشست. صحرا سر به زانوی سکوتی بلند، فرو برده و ذوالجناح عاشق تر از همیشه شیهه می کشد: چه شیهه و فریادی!

 به دنبال بی قراری ذوالجناج بانوی حرم آشفته تر از هر مجنونی از خیمه گاه بیرون می دود شاید هم از خویش جدا می شود، ناگاه فریاد « مهلاً مهلا » در بیابان کربلا می پیچد. ذوالجناح به احترام گام های زینب می ایستد، بی تردید همه سوگ های بشریت را در تقدیر زینب نوشته اند.

 زینب از مادر سخن می گوید از وصیتی سهمگین و حماسی، همین قدر می فهمم که لب های ملیح و عطش زده اش بر گلوی خشکیده ام بوسه می زنند.

 شانه های شکسته زینب را می بینم که خود را برای رسالتی سنگین حاضر کرده اند. سوار می شوم و خواهر برای همیشه پیاده می ماند، نگاهش نمی کنم ولی می دانم که از خود بریده است، می فهمم که فاتحه ی دل خویش را خوانده است.

 حتی برای لحظه ای نگاه نمی کنم. شاید دیدن او مرا که هیچ، ذوالجناح را از حرکت باز دارد. باید رفت چه وداع سنگینی!

 سپاه یزید از هم گسسته، مردی نیست که به من نزدیک شود و از پا در نیاید، شمشیر من امروز از ذالفقار حیدر تشنه تر است و تشنه تر از لب های خشکیده ابالفضل.

 شمر را می بینم، پیش از این هم دیده ام وقتی که خون علی اصغر را به آسمان پاشیدم و دیگر پایین نیامد. شمر هم فقط و فقط به گلوی من خیره مانده بود.

 شمر را می بینم که به سمت من می آید با خنجری در دست، آسمان چشم بر هم می نهد و زمین برخود می پیچد شمر می نشیند نه بر زمین، نه بر صحرا که بر روی سینه ی پاره پاره من. بر پیکر از هم پاشیده من شمر می نشیند و خنجر را بر حنجر من می گذارد، برق چشمان فاطمی ام، امانش را بریده، یار آخرینم، مهدی جان! زینب مرا دریاب، وارثان کربلا را به دست تو می سپارم.

 شمر می کوشد تا سنگین ترین جنایت بنی آدم را از آن خود کند.

 لب می گشایم. باید بداند که از پشت سر بر ارتکاب این امر توفیق خواهد یافت. لحظه ای بعد خنجر بر قفا و شمر مسخ شده است.

 سر از تن جدا می شود و زینب از خویش، شمر از من سر می برد و خواهر از من دل و صدای فاطمه در صحرا می پیچد که فریاد می زند« این الطالب بدم المقتول بکربلا »...     

شهدا در قهقه مستانه، عند ربهم یرزقونند...

______________

بعد نوشت: ظهر عاشورا و زیارت عاشورا، را نیز فراموش نکنیم و همه با هم همنوا شویم برای اطلاعات بیشتر به اینجا مراجعه کنید...

همیشه بهش می گفتن حسین عاشق اما هیچ وقت من نمی دوستم منظورشون از این حرف چیه تا اینکه یه روز ازش پرسیدم حسین دوست داشتی چطور شهید بشی؟

گفت: محمد جان: بادمجون بم آفت نداره ...

بهش گفتم: شوخی نکن حسین بالاخره تو چند ساله تو این جبهه ها داری می جنگی همین طور نمی مونه که یا شهادت یا سوغات جنگ نصیبت میشه اما انقدر نورانی شدی که فکر می کنم داری شهید میشی...

 با خنده گفت: بذار من از تو یه سوال بپرسم اگه تونستی بهم جواب بدی من بهت جواب می دم، فرض کن اگه یه روز خدا بهت بگه تو دستور بده من عمل می کنم چه چطور مردنی را ازش طلب می کنی؟ اصلاً مرگ می خوای یا زندگی؟

توی حرفش موندم ( طبق معمول سوالش سخت بود ) و گفتم: من نمی دونم اما اگه از تو بپرسه چی می گی؟

گفت محمد جان: اگه یه روز خدا از بندهاش می پرسید که چطور می خوان بمیرن یا چطور می خوان زندگی کنن من بهش می گفتم: خدایا حیاتی چون حیات امیرالمومنین به من عنایت کن،‌ شهادتی مثل شهادت اباعبدالله ....

با هم زدیم زیر خنده، بهش گفتم حاجی پیاده شو با هم بریم چه سنگینم چسبیدی، اما باورتنو نمیشه دو هفته بعد توی عملیات وقتی بدنش پر از ترکش شد به روز بلند شد و سر پا ایستاد چند قدمی رفت به طرف عراق.

توی اون وضعیت داد زدم عاشق چرا داری میری به طرف عراق کشور خودت پشت سرته گفت: من که بهت گفتم چی دوست دارم خدا بهم داده میخوام چند قدم نزدیکتر به به عشقم بمیرم ....

تازه فهمیده بودم چرا بهش می گفتن عاشق.

شهداء در قهقه مستانه عند ربهم یرزقونند...

______________

 بعد نوشت: همه با هم حرکتی داشته باشیم برای نابودی شمر زمانه اسرائیل غاصب و تسلای دل بی گناه غزه ظهر عاشورا یک زیارت عاشورا بخوانیم، از دوستان گل میخ، شیلوعج، یا امیرالمومنین روحی فداک، سیر بی سلوک، سلام آقا و خانم ناظم دعوت می کنم شما نیز دوستانتان را برای این امر دعوت کنید تا همه با هم در این حرکت بزرگ شریک باشیم....