بسم الله الرحمن الرحیم

از امام محمد باقر علیه السلام نقل شده است که به جابر بن عبد الله انصاری فرمود:

...وَ یُبْعَثُ إِلَیْهَا مِائَةُ أَلْفِ مَلَکٍ یَحْمِلُونَهَا عَلَی أَجْنِحَتِهِمْ حَتَّی یُسَیِّرُونَهَا عَلَی بَابِ الْجَنَّةِ فَإِذَا صَارَتْ عِنْدَ بَابِ

 الْجَنَّةِ تَلْتَفِتُ فَیَقُولُ اللَّهُ یَا بِنْتَ حَبِیبِی مَا الْتِفَاتُکِ وَ قَدْ أَمَرْتُ بِکِ إِلَی جَنَّتِی فَتَقُولُ یَا رَبِّ أَحْبَبْتُ أَنْ یُعْرَفَ

 قَدْرِی فِی مِثْلِ هَذَا الْیَوْمِ فَیَقُولُ اللَّهُ یَا بِنْتَ حَبِیبِی ارْجِعِی فَانْظُرِی مَنْ کَانَ فِی قَلْبِهِ حُبٌّ لَکِ أَوْ لِأَحَدٍ مِنْ

 ذُرِّیَّتِکِ خُذِی بِیَدِهِ فَأَدْخِلِیهِ الْجَنَّةَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ اللَّهِ یَا جَابِرُ إِنَّهَا ذَلِکَ الْیَوْمَ لَتَلْتَقِطُ شِیعَتَهَا وَ مُحِبِّیهَا کَمَا

یَلْتَقِطُ الطَّیْرُ الْحَبَّ الْجَیِّدَ مِنَ الْحَبِّ الرَّدِی‏ء... (1)

...آنگاه خدای رؤف تعداد صد هزار ملک میفرستد تا طرف راست آن بانو باشند و صد هزار ملک دیگر

میفرستد که طرف چپ وی قرار بگیرند و صد هزار ملک دیگر خواهد فرستاد که فاطمه را بر فراز پر و بال خود

 بسوی بهشت حرکت دهند.

موقعی که به در بهشت رسیدند فاطمه زهرا متوجه عقب خویشتن خواهد شد، خطاب می?رسد: ای

دختر حبیب من! برای چه متوجه عقب خود می?شوی، در صورتی که من دستور داده‏ام داخل بهشت

شوی؟ فاطمه می?گوید: پروردگارا! دوست داشتم در یک چنین روزی قدر و قابلیت من شناخته شود.

خدا می?فرماید: ای دختر حبیب من! برگرد و بنگر هر کسی که محبت تو یا یکی از فرزندان ترا در قلب دارد

 دست او را بگیر و داخل بهشت نما.

امام محمّد باقر علیه السّلام فرمود: ای جابر به خدا قسم که فاطمه در آن روز شیعیان خود را به نحوی از

میان اهل محشر جدا می?کند و نجات می?دهد که پرنده دانه‏های‏ نیکو را از میان دانه‏های بی‏ارزش بر

می‏چیند. (2)

نوشتار پیش رو در بر دارنده جلوه هایی از (عنایات فاطمی سلام الله علیها) به دوست?داران ایشان است.

در محضر عصمت کبرای حق علیها السلام

مرحوم آیت الله شیخ محمدتقی اصفهانی (آقانجفی) می?گوید:

در شب نهم محرم الحرام سنه 1282 در کربلای معلی مشرف بودم. نصف شب بعد از تهجد، چند دقیقه

به خواب رفته، حضرت فاطمه زهرا علیها السلام را در خواب دیدم که آن حضرت و جمع کثیری از شیعیان

ایستاده بودند و آن مظلومه، مصایبی را که بر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام از سقیفه وارد شده بود

 بیان می فرمود و مردم گریه میکردند. چون ذکر مصیبت تمام شد، مردم متفرق شدند.

پس نظر به این?که من به واسطه نسبت و سبب محرمیت داشتم، نقاب از روی خود برداشته و فرمودند:

«این اول مصیبتی است که بر ما اهل بیت علیم السلام وارد شده است، شاد مباد چشمی که این

مصیبت را بشنود و قلب او محزون و چشم او گریان نشود و آنچه ظلم بر اهل بیت وارد شد، نتیجه ظلمی

بود که به واسطه سقیفه وارد شد و بعد فرمودند: در شادی ما و در حزن ما اندوهناک باشید.»

عرض کردم: چه ثواب است برای کسی که در مصیبت شما گریه کند؟

فرمودند: «گناهان او آمرزیده می شود و من در روز قیامت او را شفاعت خواهم نمود. به درستی که

هرگاه اهل مشرق و مغرب عالم بر محبت اهل بیت علیهم السلام اتفاق می کردند و در مصیبت ایشان

محزون بودند، هر آینه خداوند جهنم را خلق نمی?فرمود. به درستی که آتش جهنم بر دوستان اهل بیت

علیهم السلام حرام است.» (3)

امضاء حضرت فاطمه(سلام الله علیها)

مرحوم آیت الله بهاء الدینی در عشق و ارادت به مادرشان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می

فرمود:

«مادر ما فوق العادگی دارد.»

و در مقام آن حضرت نزد خدا و پیامبر و ائمه علیهم السلام می فرمود:

«ما می دانیم هر چه را حضرت فاطمه علیها السلام امضا کند از نظر پیامبر و ائمه علیهم السّلام، امضا

شده است که هیچ حرفی روی آن نیست.»

ایشان طعم توسل به حضرت فاطمه علیها السلام مادرشان را چشیده بودند که چنین می فرمودند. (4)

باید صبر کنی

گاهی که از مریضی و خانه نشینی مرحوم آیت الله بهاء الدینی صحبت به میان می آمد، می فرمود:

«چه خوب شد مریض شدم، این مریضی برای ما خیر بسیاری داشت.» (5)

دوستان و ارادتمندان معظم له که دوران سلامتی ایشان را دیده بودند، گاهی که به محضر آقا شرفیاب

می شدند، تفاوتی در روحیه و نشاط درونی این عارف ملکوتی در حال بیماری مشاهده نمی کردند.

همان عشق و شور و همان امید و ایمان را در لحظه های حیات ایشان می دیدند.

روزی می فرمودند:

«اوایل نگران بودم که نکند خانواده برای بنده به زحمت بیفتد، اما چندین نوبت مادرم حضرت زهرا(سلام

الله علیها) فرمودند: نگران نباش، باید صبر کنی، ما مواظب تو هستیم. فهمیدم سختی و ناراحتی در

پیش است و باید صبر کنم.»

بر این اساس، هرگز غبار و اندوه بر چهره ایشان دیده نشد و یا جمله ای که نشان از اظهار درد و ناراحتی

و ابراز خستگی و بی تابی باشد، به گوش نرسید. (6)

اگر مصیبت حضرت زهرا (علیها السلام) ?خوانده می?شد

از ویژگیهای علامه امینی (ره) صاحب کتاب الغدیر ، عشق و ولای کامل او بود نسبت به آل محمد

(علیهم السلام) عشقی وصف ناشدنی که می توان گفت «الغدیر» نیز در اثر همین عشق نوشته شد.

در مجالس با صدای بلند بر مصائب آل محمّد (صلی الله علیه وآله)‌ می گریست به طوری که دیگران و به

خصوص اهل منبر و نوحه‎خوانان تحت تأثیر گریة ایشان منقلب می‎شدند،گویا یکی از آل محمّد در مجلس

 است و اگر گوینده?ی مصیبت، نام حضرت زهرا (سلام الله علیها) را می بُرد، آن?گاه خون در رگهایش

متراکم شده و چونان کسی که ظلم بر ناموس او رفته فریاد می‎زد و همراه اشک بی‎امان، از چشمانش

شعله?ی آتش بیرون می‎زد. (7)

بیتی از حضرت فاطمه علیها السلام

مرحوم علامه سیدمحمدحسن میرجهانی طباطبایی می?گوید:

درخواب حضرت زهرا (سلام الله علیها) را دیدم خدمت ایشان عرض کردم: احوال شما چطور است؟

بانوی دو جهان در جواب با یک بیت شعر فرمودند:

از آقا درخواست شد به همین وزن ادامه این بیت را بسرایند. اما آقا از این کار امتناع کردند. (شاید به

خاطر ادب و ارج نهادن به آن بیت سروده شده توسط بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیه از

 این امر خودداری ورزیده باشند.) (8)

در لحظات آخر

یکی از ارادتمندان مرحوم شیخ عبدالکریم حامد که هنگام احتضار شیخ بالای سر ایشان بود می گفت:

 در لحظات آخر دیدم که جناب شیخ با احترام خدمت حضرت زهرا(علیها السلام) سلام دادند و سپس

فرمودند: «اهلاً و سهلاً»

در همین هنگام دیدم که پیشانی ایشان عرق کرد. با خود گفتم حتماً جناب شیخ خوابیدند؛ برای همین

به دوستان گفتم: سر و صدا نکنید. من هم بیرون رفتم و حدود یک ساعت بعد برگشتم. دیدم شیخ را به

همان حالتی که گذاشته ام تغییر نکرده است. تعجب کردم که چگونه ایشان یک ساعت بر روی یک پهلو

خوابیده است. جلو که رفتم دیدم ایشان تمام کرده است.

یکی دیگر از دوستان ایشان می گفت: اتاق شیخ بعد از فوتشان خیلی بوی عطر می داد. (9)

گر طبیبانه بیایی به سر بالینم

مرحوم راشد، فرزند «حاج آخوند ملا عباس تربتی» می‏ نویسند:

از جمله چیزهایی که ما (افراد خانواده) از او دیدیم و همچنان برای ما مبهم ماند یکی این است که...

درست در روز یکشنبه هفته پیش از آن (یک هفته قبل از وفات) بعد از نماز صبح در حالت بیماری رو به

قبله خوابید و عبایش را بر روی چهره ‏اش کشید. ناگهان مانند آفتابی که از روزنی بر جایی بتابد یا

نورافکنی را متوجه جایی گردانند روی پیکرش از سر تا پا روشن شد و رنگ چهره ‏اش که به سبب بیماری

زرد گشته بود متلالئ و شفاف گردید چنانکه از زیر عبای نازک که بر رخ کشیده بود دیده می ‏شد.

تکانی خورد و گفت: سلام علیکم یا رسول الله. شما به دیدن این بنده بی مقدار آمدید.

پس از آن درست مانند این که کسانی یک یک به دیدنش می ‏آیند بر حضرت امیرالمؤمنین علی علیه

السلام و یکایک ائمه تا امام دوازدهم سلام می‏ کرد و از آمدن آنها اظهار تشکر می‏کرد.

پس بر حضرت فاطمه زهرا علیها السلام سلام کرد. سپس بر حضرت زینب سلام کرد و در اینجا خیلی

گریست و گفت: بی ‏بی من برای شما خیلی گریه کرده ‏ام.

پس بر مادر خودش سلام کرد و گفت: «مادر از تو ممنونم، به من شیر پاکی دادی» و این حالت تا دو

ساعت از آفتاب برآمده دوام داشت... (10)

مسلمان شدن به برکت نام فاطمه

یکی از ذاکرین نقل کرده: در محضر آیة الله العظمی سید محمد هادی میلانی (معاصر حقیر) بودم. یک

مرد و زن آلمانی همراه دختر خود وارد شدند، پس از تعارفات معمول گفتند: ما آمده ایم به شرف اسلام

نایل شویم،

آیة الله میلانی فرمودند: علت چه چیز است؟

آن مرد عرض کرد: پهلوی دخترم که در محضر شما نشسته در حادثه ای شکست و استخوانهایش خورد

شد، چنان که پزشکان از معالجه او عاجز شدند و گفتند: باید عمل شود، ولی عمل، خطرناک است.

دخترم راضی نشد و گفت: اگر در بستر بمیرم بهتر از آن است که در زیر عمل از دنیا روم. به هر حال او را

به خانه آوردیم. ما یک خدمتکار ایرانی داریم که او را «بی بی» صدا می?زنیم، دخترم به او گفت: من تمام

اندوخته مالی خود را راضی هستم بدهم که صحت به من برگردد، اما فکر می کنم باید ناکام و با دل پر

غصه بمیرم. بی بی گفت: من یک طبیب را سراغ دارم که می تواند تو را شفا دهد. گفت: حاضرم تمام

پول و موجودیم را به او بدهم. بی بی گفت: تمام آنها برای خودت باشد، بدان من علویه ام و جده من

زهرا (سلام الله علیها) است که پهلوی او را به ظلم شکستند، تو با دل شکسته و اشک جاری بگو: یا

فاطمه زهرا، مرا شفا ده.

دخترم با دل شکسته شروع کرد به صدا زدن و از آن بانوی معظمه یاری خواستن.

بی بی هم در گوشه خانه با گریه می گفت: «یا فاطمه زهرا، این بیمار آلمانی را با خود آورده ام و شفای

 او را از شما می خواهم. مادر جان! کمک کن و آبروی مرا نگه دار.»

آن مرد اضافه کرد: من هم از دیدن این واقعه در گوشه حیاط منقلب شدم و گفتم: ای فاطمه پهلو

شکسته!

دیدم دخترم قدری ساکت شد، ناگاه مرا صدا زد و گفت: پدر! بیا که دردم ساکت شده. جلو رفتم و دیدم

 او کاملا شفا یافته. گفت: الان در بحر بودم، بانوی مجلله ای نزدم آمد و دست به پهلویم کشید. گفتم:

شما کیستید؟ فرمود: من همانم که او را می خوانی.

دخترم برخاست و راحت شد و دانستم که اسلام حق است. حالا به ایران آمده ایم و به خدمت شما

رسیده ایم تا مسلمان شویم.

مرحوم میلانی (ره) و حاضرین از این معجزه مسرور شدند و شهادتین و سایر امور اسلامی را به او

آموختند و آنان با نورانیت اسلام رفتند.(11)

پی نوشت ها:

(1) بحار الأنوار، ج‏43، ص65، باب3: مناقب و فضائل حضرت زهرا علیها السلام

(2) زندگانی حضرت زهرا علیها السلام (نجفی)، ص81

(3) کتاب درحریم وصال

(4) سایت صالحین

(5) کتاب آیت بصیرت

(6) سایت صالحین

(7) سیمای فرزانگان، ص183

(8) ویژه نامه دریای نور

(9) کتاب بهترین شاگرد شیخ

(10) کتاب فضیلتهای فراموش شده

(11) فضائل الزهراء، ص 109

ماهیّت ثروت و آثار آن

اَلْمالُ عاریةٌ؛ ثروت (در دست انسان) عاریتی است (64/1).

المالُ مادَّةُ الشَّهواتِ؛ دارایی سرمایه خواهش هاست (53/1).

المالُ یُقَوِّیِ الامالَ؛ ثروت آرزوها را تقویت می کند (153/1).

....

در حال حاضر به برکت فضایی که نظام
اسلامی ایجاد کرده است دستیابی به احکام و پاسخ به مسائل شرعی کار چندان
دشواری نیست. به این شرایط مساعد، امکانات روز را هم باید اضافه کرد که
خروجی این کار را حداقل دو چندان کرده است؛ وسایلی نظیر صدا و سیما، نشریات
و نرم افزارهای مربوطه و پایگاه اطلاع رسانی که این روزها به صورت زنده و
بر روی خط به سوالا شرعی مراجعه کنندگان پاسخ می دهند.

با این همه امکانات موجود و در دسترس باز هم نیازهایی در این زمینه به
چشم می خورد که از جنس دیگر است. یکی از این نیازمندیها در این بخش، بیان
ساده، روان و به زبان روز احکام است؛ بدون آنکه ذره ای از معنای آن کاسته
شود و یا محتوای آن تغییر کند.

بر این اساس تصمیم گرفتیم برخی از احکام روزه را که بیشتر مورد نیاز
مردم متدین و روزه دار است را به همین سبکی که اشاره کردیم بیان کنیم.(1)

بعد بفهمد که اذان صبح را گفته اند<\/h2>

اگر بررسی کردید و مطمئن شدید که اذان صبح نشده و مشغول سحری شدید اما
بعد فهمیدید اذان گفته اند محتویات دهان را خارج کنید و بدانید که روزه شما
صحیح است و قضا هم ندارد.

 

واژه ولایت از ریشه ولی گرفته شده و به معنای نزدیک شدن است و در اصطلاح  و عرف رایج معادل کلماتی همچون:امارت،حکومت،زعامت و ریاست است.واژه فقیه به معنی فهم عمیق است  اما در اصطلاح  به کسی می گویند که در اثر آشنایی با منابع و متون اسلامی  و به مدد کوشش و تلاش فراوان قدرت فهم احکام را پیدا کرده است.به چنین شخصی مجتهد نیز گفته می شود.به عبارت دیگر فقیه کسی است که در امور مربوط به دین و شریعت  اسلامی تخصص دارد و می تواند به کمک اصول ارائه شده در کتاب(قرآن) و سنت(روش معصومین(ع))حکم موضوعات جدید را که به مرورو زمان به وجود می آیند کشف کند.

بنابراین مقصود از ولایت فقیه این است که در راس حکومت و جامعه ی اسلامی یک اسلام شناس واقعی قرار بگیرد و زمام حکومت در اختیار او باشد.

ودر پاسخ به اصل این سوال که چه دلیل عقلی برای ولایت فقیه وجود دارد می تواند گفت:

از نظر اسلام و قرآن  حق قانون گذاری و حاکمیت تنها در اختیار خداوند است.دلیل آن هم روشن است زیرا خداوند خالق انسان و مالک حقیقی آدم است.بنابراین تنها اوست که حق دارد که در محدوده ی ملک خود دخل و تصرف کند.از طرفی خداوند حکیم  انسان را بیهوده نیافریده و آنها را به حال خود رها نکرده است.بلکه برای تامین سعادت  دنیا و آخرت انسان را تضمین می کنداین قوانین و احکام همان دستورالعمل هایی است که در دین اسلام به طور عالی و کامل بیان شده است.
اما هر قانونی احتیاج به تفسیر و تبیین دارد تا بتوان حکم  موضوعاتی جزئی را به کمک قوانین کلی و عام تر تشخیص داد و ابهامات را برطرف کرد.پس از تفسیر نوبت به اجرا می رسد.هرقانونی نیاز به مجری دارد.بدیهی است بهترین رد برای اجرای احکام و قوانین اسلام کسی است که در شناخت قانون و تفسیر آن و هم چنین در مقام اجرا بهترین باشد.در زمان پیامبر(ص) و ائمه(ع) خود آنها که از ویژگی عصمت برخوردارند،بهترین و ایده آل ترین افراد برای اجرای حکومت اسلامی هستند،زیرا در فهم،تفسیر  و اجرای قانون خطا  و اشتباه نمی کنند.

اما اکنون در عصر غیبت چه باید کرد؟

با توجه به آنچه تا کنون گفتیم و به دلیل عقل در عصر غیبت کسی باید در راس قدرت قرار بگیردکه در دین شناسی،تقوا و صلاحیت برای اجرای احکام و قوانین اسلام بهترین باشد.

وقتی که جامعه نمی تواند بدون حکومت باشد  و از طرفی دسترسی به امام معصوم نداریم باید سراغ کسی برویم که از همه به او نزدیک تر باشد.کسی که شناختش در اسلام از دیگران بیشتر  و عدالت و تقوایش  از همه بالاتر باشد و بهترین تخصص در شناخت  احکام دین و بیشترین تعهد را در اجرای آن داشته باشد.از نظر قانون اساسی جمهوری اسلامی به چنین کسی ولی فقیه میگویند.

چنان که گفتیم بر اساس جهان بینی اسلامی حق حاکمیت تنها متعلق به خداوند است و هیچ کس بدون اذن او هیچ ولایت و حق تصرفی در امور مربوط به انسان ها  اعم از مال و جان آنها ندارد .
نکته مهم این است که بر این اساس حتی حاکمیت پیامبران و حق رهبری ایشان وابسته به اذن الهی بوده است و به این سبب مشروعیت حکمروایی داشته اند.
در سوره نساء آیه 64 می خوانیم:
"و ما ارسلنا من رسول الا لیطاع باذن الله؛هیچ رسولی را نفرستادیم مگر اینکه با اذن و اجازه خدا از او اطاعت شود."
این قدرت و حاکمیت از طرف خداوند به پیامبر(ص) و معصومین(ع) اعطا شده و بنا به روایاتی که از معصومین به ما رسیده است آنها نیز به کسانی که شایستگس لازم را داشته اند یعنی به فقهای عادل اجازه ی چنین تصرفاتی داده اند و طبعا تنها چنین افرادی شایستگی تشکیل حکومت اسلامی را در عصر غیبت دارند.

به این معناست که دست رو دست هم بزاریم و منتظر اومدن آقاباشیم یا نه باید کارخاصی انجام بدیم.

بله باید علاوه بر یک کار، خیلی کار انجام بدیم.

یه مثالی براتون میزنیم.

فرض کنین به شما میگن که قراره یکی از مقامات کشوری و دولتی سرزده به خونه شما برای مهمونی تشریف بیارن. مگه اینطور نیست که خودتونو هرچه تمام آماده می کنین تا از اون مهمون به نحو احسن استقبال کنین و تا می تونین منزل و اسباب فراهم کنین. اینطوره؟

خوب ما چقدر به اومدن آقا امام زمان (عج) آماده هستیم .

 به نظرتون انتظار یه کلمه به معنای  مطلقه؟

نخیر با یک حدیث تمام مطلبی که می خواستیم درباره انتظار و مفهوم اون براتون بگیم عرض می کنیم.

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها : از حضرت فاطمه زهرا ( علیها السلام ) روایت شده که رسول خدا فرمودند : امام همچون کعبه است که باید به سویش روند ، نه آنکه ( منتظر باشند تا ) او به سوی آنها بیاید . / بحار الانوار جلد 36 صفحه 353

پس بیایین حرکت کنیم نه فقط انتظار

بسم الله

 قرآن بهار دل چشمه های دانش ، سرچشمه ی عدالت و نهر جاری زلال حقیقت است. پس درمان خود را از قرآن بخواهید و در سختیها از قرآن یاری طلبید و خواسته های خود را به وسیله ی قرآن طلب کنید و با دوستی قرآن به خدا روی آورید زیرا وسیله ای برای تقرب بندگان به خدا ، بهتر از قرآن وجود ندارد.»

نهج البلاغه قسمتی از خطبه های 198 و 176 امام علی (ع)

1- وَلَا رَطْبٍ وَ لَا یَابِسٍ اِلّا فِی کِتَابٍ مُبینٍ . ( انعام 59 ) .

3- وجود 160 آیه در مورد تغذیه در قرآن کریم .
4- وجود چهار کلمه‌ فلینظر در قرآن کریم .
5- اختصاص دو کلمه فلینظر به غذای انسان .
6- وجود چهار کلمه شفا در قرآن .
7- شِفا یعنی درمان، بهبودی و سلامتی.
8- شَفا یعنی بیماری و کسالت و از دست دادن سلامتی.
9- اختصاص شفا به یکی از مواد غذائی ( عسل ).
10- اختصاص شفا به قرآن در سه مورد دیکر .
11- بدون غذا زندگی و ادامه حیات مفهومی ندارد = مرگ .
12- غذای انسان داروی او و داروی او غذایش باید باشد .
13- نوع تغذیه در رفتار و اعمال انسان تاثیر بسزائی دارد .
14- از اهمیت غذا این که در زندگی اخروی به انسان آن را به عنوان پاداش می دهند.

توضیح چهارده مورد فوق

1- هیچ تر و خشکی نیست که در قرآن نباشد، این آیه جامع و کامل بودن این کتاب را میرساند و بیان کننده کلیه امورات زندگی و هر چیزی که در زندگی انسان به آن نیاز پیدا می کند. این آیه یکی از معجزات بزرگ الهی در قرآن کریم است. (دقت شود).

2- خداوند متعال کتابی را برای ما انسانها فرستاد که بیان کننده تمام مطالب در کلیه زمینه ها است، علاوه بر آن مایه هدایت و رحمت و بشارت برای کل مسلمین بوده و در صورت درک و فهم این کتاب و بکار گیری آن به سعادت و سلامت و موفقیت عظیمی خواهند رسید.

3- وجود (160) آیه در زمینه غذا، اهمیت غذا را می رساند که خداوند متعال چقدر به انسان ارزش قائل است و چقدر به سلامت و سعادت او علاقمند است.

4- چهار کلمه فلینظر در قرآن کریم نشان دهنده اهمیت موضوع است که معمولاَ ما مسلمین از این نکات با عظمت هشداری بی بهره ایم! چرا در مورد قرآن تفکر و تدبر نداریم.

توجه : فلینظر از نظر دستوری فعل امر بوده و انسان را ملزم به تحقیق و تدبر دراین زمینه می کند.
دو مورد از فلینظرها را خداوند به غذای انسان اختصاص داده است. (دقت شود).

الف : یک مورد به نوع غذای انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه عبس آیه 24).
ب : یک مورد به کیفیت غذای انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه کهف آیه 19).
ج : یک مورد به خلقت انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه ‌طارق آیه 5).
د : یک مورد به اعمال انسان اختصاص داده شده است. (سوره مبارکه حج آیه‌ 15).

از این چهار کلمه فرمول ریاضی زیر بدست می آید:

( خلقت انسان + اعمال انسان = غذای انسان )

نتیجه:
الف : اختصاص کلمه فلینظر دو بار به غذای انسان نشانگر اهمیت بالای غذا ست!
ب : در صورت حذف غذا، خلقت مفهوم خود را از دست خواهد داد!
ج : غذای انسان برابر با خلقت و اعمال اوست!

5- در قرآن کریم چهار بار کلمه شفا بیان شده است .
الف : سوره مبارکه آل عمران آیه ‌103
ب : سوره مبارکه‌ توبه آیه‌ 109
ج : سوره ‌مبارکه اسراء آیه 82
د : سوره مبارکه نحل آیه 69

نتیجه:
اختصاص شفا به مواد غذائی مانند عسل که حقیقتاً جای تامل و بررسی است.
اختصاص سه مورد دیگر به قرآن که در واقع  ِشفا به این چهار مورد است.
(غذا و کلام الهی است).
حقیقتاَ برای هیچ موجودی زندگی بدون غذا ممکن نیست. بدون غذا امکان ادامه حیات امر محالی است.

6- در حقیقت غذای انسان داروی اوست و داروی او غذای اوست!
در جهان خلقت می بینیم و پر واضح است که حیواناتی که در نقاط مختلف جهان زندگی می کنند نیاز به دارو ندارند و معمولاَ بیمار نمی شوند.

توجه: همه موجودات در جهان هستی طبق غریزه و فطرت خود غذا می خورند. به جز انسان که از غریزه و فطرت خود عدول می کند و هرج و مرج را اشاعه می دهد. (روم 30)

7- نوع تغذیه در رفتار و کردار آدمی اثر بسزائی دارد و می تواند او را سخی و یا شقی کند.
خداوند متعال در این زمینه بیان زیبائی دارد، که می فرماید:

یَا اَیّهَا الرّسُلِ کُلُوا مِنَ الطّیّبَاتِ وَاعْمَلوا صَالِحاً انی بِمَا تَعْمَلونَ عَلیمٌ. ( سوره مبارکه مومنون آیه‌ 51).

یا در جای دیگر خداوند متعال چنین می فرماید:

مَیْتَهً اَوْ دَمَاً مَسْفوحاً اَو لَحْمِ خِنزیر فَانّه رِجْسٌ. ( سوره‌ مبارکه انعام آیه‌ 145).

نتیجه: از دو آیه‌ فوق چنین می گیریم که غذای روزمره انسان چقدر در زندگی تاثیر بسزائی را دارد!
الف : می تواند او را سعادتمند کند و به سرچشمه‌ نور و حکمت سوق دهد. (پیامبر اسلام (ص) ).
ب : همچنین انسان شقی و پلیدی ببار آورد. (نوع تغذیه).

8- خداوند کریم به انسانها در سرای آخرت بر مبنای اعمالی که انجام داده اند پاداش و جزا می دهد، از جمله:
به نیکو کاران چنین پاداشی را در نظر گرفته است:

وَ فَاکِهَةٌ مِمّا یَتَخَیّرُونَ . وَ لَحْمِ طَیْرٍ مِمَّا یَشْتَهونَ . وَ حُورٌ عین . کَاَمْثَالِ الّلُولُوِ المَکْنُون . جَزَاٌ بِمَا کَانُوا یَعْمَلونَ . ( سوره مبارکه واقعه آیات 20 تا 24).

نتیجه : در این آیات می بینیم که خداوند عظیم الشان به انسانهای نیکو کار ابتدا غذا را پاداش می دهد، سپس نعمتهای دیگر را ارزانی می دارد. (دقت شود).
اما خداوند کریم به بد کاران چنین جزائی را می دهد .

لَآکِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زُقّوم. (سوره مبارکه واقعه آیه 52).

نتیجه : باز در این آیه می بینیم که خداوند به بدکاران به عنوان جزا غذا (زقوم) می دهد.
باز هم به اهمیت غذا پی می بریم که چه در بهشت و چه در جهنم و چه در این جهان غذا حرف اول را می زند و بدون غذا در هیچ جهانی زندگی امکان پذیر نیست!

ضمناً یاد آورمی  شویم که ممکن است افراد ناآگاه و مغرض چنین مطلبی را عنوان کنند که چرا صحبتی از ائمه معصومین (ع) به میان نیامده است و آن را مستمسک قرار دهند و از آن استفاده سوء نمایند!
در جواب اینگونه افراد باید عنوان کنیم که وقتی صحبت از قرآن می شود در حقیقت عترت در دل قرآن نهفته است، زیرا پیامبر گرامی در این مورد می فرماید:

(اِنّی تَارکٌ فیکُمُ الثَّقَلَینِ کِتَابَ اللهِ وَ عِتْرَتی وَ اَهْلَ بَیتی لَنْ یَفْتَرِقَا … )

در حقیقت کلمه ( لَنْ ) نفی ابد است. یعنی قرآن و عترت تا ابد از یکدیکر جدا شدنی نیستند. (دقت شود).

جالب توجه اینکه ائمه معصومین (ع) چقدر در مورد غذا و بهداشت آن توصیه کرده اند و ما انسانها را به رعایت آن تشویق نموده اند.

حضرت علی (ع) در این مورد کلام گهر باری دارد که می فرماید: ( وصیتی است برای فرزندان خویش) در حقیقت توصیه ایست برای ما انسانها، با رعایت این نسخه از طبیب بی نیاز خواهید شد.

(نسخه حضرت علی (ع) برای پیشگیری از بیماریها)
¤ تا زمانی که گرسنه نشده اید سر سفره ننشینید.
¤ کمی قبل از سیر شدن دست از غذا بردارید.
¤ هنگام خواب اجابت مزاج کنید.
با رعایت سه مورد بالا در عمل می بینیم که پیشگیری از بیماریها به راحتی انجام می گیرد.

توجه: در عمل می بینیم که ائمه معصومین (ع) برای پیشگیری و درمان غذا را توصیه می کنند و دقیقاً با قرآن کریم سنخیت کامل دارد!