قاطعیت، خصلت همه رهبران راستین الهی است و این خصلت در وجود امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در حدّ اوج و کمال است. معیار پاک سازی اجتماعات بشری نیز همین است.
امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در راه و روش خویش، سازش ناپذیر است و در اجرای حدود و احکام الهی و مبارزه با ستمگران قاطعیتی خدایی دارد. چشم پوشی و مسامحه ای در راه و روش او نیست. از ملامت ملامت گران نمی هراسد، از هیچ مقام و قدرتی نمی ترسد و بدون هیچ گونه ملاحظه ای تبهکاران را کیفر می دهد.
در حدیثی از امام باقر علیه السلام آمده است: « قائم قیام می کند ... بر اعراب سختگیر است و راه و روش او شمشیر بوده و در راه اجرای برنامه های الهی از ملامتِ ملامت گران بیم نمی کند».(1)
امام کاظم علیه السلام نیز فرموده است: « خداوند برای دوازدهمین امام از خاندان ما هر دشواری را آسان می گرداند و به دست او هر جبّار سرسختی نابود می شود و هر شیطان سرکشی هلاک می گردد».(2)
بزرگ ترین آرمان دولت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، گسترش عدالت در سراسر گیتی است که از هدف های اساسی آن تحول عظیم جهانی می باشد؛ چنان که این اصل از نخستین هدف ها و اصلی ترین برنامه های همه پیامبران بوده است که در گذشته تاریخ، اجتماعات و مردمان را به آن فرا خوانده اند و در راه تحقق آن فداکاری های فراوان کرده اند.
امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، با طبقات آگاه و عالمان و روشنفکرانی که بخواهند به گونه ای در برابر اجرای عدالت بایستند، می جنگد و با کسانی که با توجیه کلام خدا و تأویل آیات قران کریم، قصد تضعیف مبانی انقلاب او را دارند، درگیر می شود و آنان را از سر راه انقلاب بر می دارد.
بزرگ ترین آرمان دولت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، گسترش عدالت در سراسر گیتی است که از هدف های اساسی آن تحول عظیم جهانی می باشد؛ چنان که این اصل از نخستین هدف ها و اصلی ترین برنامه های همه پیامبران بوده است که در گذشته تاریخ، اجتماعات و مردمان را به آن فرا خوانده اند و در راه تحقق آن فداکاری های فراوان کرده اند
عدالت، تنها زمینه حیات اجتماعی در بخش ویژه ای از جامعه نیست؛ بلکه در همه ابعاد حیات فردی و اجتماعی، عامل اصلی حیات و زندگی انسان، اصل عدالت و عدل است. عدل، حیات زندگی است و زندگی بی عدالت، مرگی است که حیات پنداشته می شود.
در سخنی از امام حسین علیه السلام آمده است: « اگر از عمر دنیا تنها یک روز باقی مانده باشد، خداوند آن روز را طولانی گرداند تا مردی از فرزندان من قیام کند و زمین را از عدل و داد پر کند؛ آن گونه که از ستم و بیداد آکنده باشد. این چنین از پیامبر خدا شنیدم».(3)
در روایتی نیز آمده است هنگامی که امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در لحظات نخستین پس از تولد، دهان به سخن گشود، فرمود: « خداوندا! به آنچه بر من وعده دادی، وفا کن و امر مرا به کمال برسان و گام های مرا استوار بدار و زمین را به دست من آکنده از عدل و داد ساز» .(4)
امام علی علیه السلام نیز درباره این بزرگ ترین آرمان حکومت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف فرموده است: « مهدی قاضیان زشت کار را کنار می گذارد و دست سازشکاران را از سرتان کوتاه می کند و حکمرانان ستم پیشه را عزل می نماید و زمین را از هر نادرست و خائنی پاک می سازد».(5)
عوامل موفقیت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در گسترش عدل
در حکومت امامان که عهده دار اجرای حق و عدالت است، امام که در رأس حکومت قرار دارد، نمونه و الگوی اعلا و نمایش عملی و تجسم ظهور تمام برنامه های اسلامی و تعلیمات آن و نیز نسخه سعادت بخش جامعه بشری است. در این حکومت امامان معصوم علیهم السلام هم قوانینی که اساس عمل است، بیانگر عدل، حق و برقراری توازن و تعادل به معنای حقیقی است و هم حاکم و نظام حکومت و قوه مجریه ای که اجرای این قوانین را بر عهده دارد، در طریق عدل گام بر می دارد.
در روایتی از امام باقر علیه السلام آمده است: هنگامی که قائم ما قیام کند، خداوند دستش را بر سر بندگانش می گذارد و به این وسیله عقول آن ها را کامل و افکارشان را پرورش می دهد
ضمن این موضوع، عامل مهم دیگری که موفقیت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در گسترش عدل در جامعه را تضمین می کند، تکامل عقول بشر در آن عصر است. افرادی با عدل و داد درگیرند و با آن مقابله می کنند که عقلشان کامل نیست. وقتی مردم از نظر عقلی ضعیف باشند، زیر بار حکومت عدل نمی روند؛ زیرا طبق احادیث، عدل از جنود عقل به شمار می آید و جور از جنود و لشکریان جهل.(6)
در روایتی از امام باقر علیه السلام آمده است: « هنگامی که قائم ما قیام کند، خداوند دستش را بر سر بندگانش می گذارد و به این وسیله عقول آن ها را کامل و افکارشان را پرورش می دهد».(7)
به این دلیل و نیز عظمت نظام امامت است که در دوران امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف همگان به سرعت تمام، پذیرای حکومت آن حضرت خواهند بود.(8)
پی نوشت ها:
1. الغیبة، نعمانی، ص 233.
2. کمال الدین، ج 2، ص 369.
3. همان، ج 1، ص 318.
4. بحارالانوار، ج 51، ص 13.
5. همان، ص 120.
6. کافی، ج 1، کتاب العقل والجهل، ح 14.
7. بحارالانوار، ج 52، ص 328.
8. ر.ک: رضوانی کاشانی، علی اصغر، موعود شناسی و پاسخ به شبهات، ص 486 ـ 483.
شنبه 92 مرداد 5
